PRIMARK - IRLANDZKA KRAINA CIUCHOWEGO SZCZĘŚCIA

Ostatnio blog zdominowała kultura, jak nie recenzje to felietony, a że mi było mało to jeszcze dorzuciłam  kwartalne podsumowanie. Dlatego dziś w ramach rekompensaty dla wszystkich, którzy czują się przytłoczeni moją monotonicznością przygotowałam bardzo lekki post, którego tematem są mówiąc kolokwialnie ciuchy. Już w styczniu zapowiadałam swój rychły powrót do drezdeńskiego Primarka, a że w kwietniu nadarzyła się ku temu okazja nie czekająca na nic wsiadłam w samochód i po trzech godzinach napawałam się widokiem kolorowych ubrań.

Myślę, że samego Primarku nikomu przedstawiać nie trzeba. Jest to irlandzkie przedsiębiorstwo sprzedające odzież, które powstało w 1969 roku. I na tej faktologii należy poprzestać. Jak wiecie (albo i nie) Primark niechętnie osiedla się na wschód od Wielkiej Brytanii. Ale ku mojej wielkiej radości upodobał sobie Berlin i Drezno, do których mam dwie, no może trzy godziny drogi samochodem. Dlatego trudno się dziwić, że dość często zaglądam do Niemiec. Swoją przygodę z Primarkiem rozpoczęłam od sierpniowego wypadu do Berlina. Chciałam sprawdzić czemu ludzie tak bardzo chwalą sobie to miejsce... no i się dowiedziałam. Jest to totalny raj dla mniejszych i większych zakupoholików, którzy w końcu chcieliby trochę zaoszczędzić. Z berlińskiego Primarku wyszłam po kilku godzinach niesamowicie zmęczona i do tego obładowana  papierowymi torbami, z których ubrania dosłownie się wysypywały. Czułam się jak dziecko w sklepie z zabawkami i to bardzo, bardzo szczęśliwe dziecko. Niestety berliński Primark ma jedną, dość dużą wadę, którą jest jego lokalizacja. Jak już kiedyś pisałam, w stolicy Niemiec znajduje się "zielona strefa" gdzie do wjazdu samochodem upoważnia tylko specjalna naklejka, także czekała mnie mniej, więcej pół godzinna podróż metrem. Lokalizacyjna oferta drezdeńskiego Primarku biję powyższą na głowę gdyż centrum handlowe znajduje się zaraz przy rozległym parkingu. Tak, więc lenistwo sprawiło, że odtąd zaglądam wyłącznie do Drezna. Jednak  po kwietniowym wypadzie przelała się fala goryczy... Drezdeński Primark jest znacznie gorzej wyposażony od tego w Berlinie. A ponieważ teraz w stolicy Niemiec otworzył się drugi sklep irlandzkiej sieciówki i to znacznie bliżej, przeproszę się z berlińskim metrem. A tym czasem zapraszam Was na małą recenzję ubrań z Primarka, w której skupię się na trzech aspektach; oryginalności, cenie, a także jakości. 

ORYGINALNOŚĆ

Tym, co najbardziej przekonuje mnie do Primarka jest zdecydowanie oryginalność. Ubrania, które można tam spotkać różnią się od tych jakie widuję w popularnych sieciówkach. Przyznaję, że nie znoszę być jedną z wielu i do szału doprowadza mnie jeśli widzę kogoś z dodatkiem lub w ubraniu jakie sama posiadam. Pamiętam jak znajoma poinformowała mnie, że ma identyczną koszule, a niestety dobór ubrań nie był jej mocną stroną... Uśmiechnęłam się więc przez zaciśnięte zęby i doszłam do wniosku, że muszę ograniczyć zakładanie tej koszuli. Być może przemawia przeze mnie próżność, ale jeśli chodzi o "dzielenie się" ubraniami większość kobiet ma identyczne zadanie. Jeżeli mam możliwość robienia zakupów w sklepie, którego nie ma w Polsce to bez wahania z niej korzystam i cieszę się niepowtarzalnością swojej szafy. Po za tym odnoszę wrażenie, że w Priamrku ubrania nie są produkowane w tak dużej sakli, to znaczy, że jedna seria posiada ok. 5-6 sztuk, zwykle w uniwersalnych rozmiarach. Dlatego też prawdopodobieństwo trafienia na kogoś w identycznej bluzce jest znacznie mniejsze.

CENA

Chyba najbardziej rzucającą się w oczy zaletą Primarku jest okazyjna cena dostępnych w sklepie produktów. Widać ją zwłaszcza w przypadku dodatków np. torebek za 5,00 € czy portfeli za 2,50 €. Jeśli chodzi o konkretniejsze rzeczy jest podobnie, za tenisówki zapłaciłam 3,00 €, za cudowny sweter z angory coś ok. 12,00 €, zaś podarte dżinsy wyniosły mnie 15,00 €. Gorzej jest w przypadku bluzek, koszul i różnego rodzaju narzutek, te potrafią kosztować ok 20,00 €, czyli bardzo porównywalnie do innych sieciówek. Czasami różnica cenowa pomiędzy produktami Primarka bywa wręcz groteskowa; okulary słoneczne potrafią być droższe od butów. Wizyty w tym sklepie  uświadamiają mi jak bardzo przepłacam w innych sieciówkach. Jasne, często cena idzie w parze z jakością i T-shirt za 5,00 € po kilku praniach nada się wyłącznie na dres do biegania, ale prawda jest taka, że produkty tych popularnych sieciówek nie są warte więcej. Po za tym jeśli widzę, że bluzka z 80 zł potrafi być przeceniona na 20 zł to jest to dla mnie znak, że nie była warta swojej pierwotnej ceny. Jeżeli coś ma mi posłużyć tylko sezon to nie widzę sensu przepłacania. Chyba najbardziej bawi mnie to, że popularne sieciówki oferują kapelusze za 100-150 zł, podobnie jest w przypadku długich szlai w kratkę, a cena podartych dżinsów zbliża się nawet do 200 zł... W Priamrku za kapelusz (100% wełny) zapłaciłam 8,00 €, koszt ciepłego szala to 6,00 €, zaś podarte dżinsy jak już wspomniałam wyniosły mnie 15,00 €, za marmurki zapłaciłam jeszcze mniej bo ok. 13,00 €. Ale największym sukcesem mojej zakupowej kiery (pod względem ceny) były buty w stylu slip on, które udało mi się dostać w cenie 2,00 €, a nie 100 zł.  

 JAKOŚĆ

W tym momencie dochodzimy do najtrudniejszej kwestii - jakość. W przypadku Primarka jest to pojęcie względne, ponieważ z jednej strony jest nienaganna, z drugiej zaś godna pożałowania. Jak to w życiu bywa, albo masz szczęście i trafsz na produkt, który posłuży Ci latami, albo niekoniecznie gdyż wpadłeś na totalny bubel. Wiele rzeczy, które kupiłam w Primarku jak na razie sprawuje się bezbłędnie np. mające prawie rok marmurki (ok. 13,00 €), albo półroczny sweter (5,00 €). A trzeba zaznaczyć, że naprawdę ich nie oszczędzałam. Znacznie gorzej ma się natomiast T-shirt (5,00 €), który kupiłam w kwietniu. Przeszedł zaledwie trzy prania, a jego szwy wychodzą już na przód. Przyznaję, że nie rzuca się to w oczy kiedy mam go na sobie, ale ponieważ już zauważyłam zaczęło mnie irytować. To samo tyczy się tych super slip on(ów)... Mają naprawdę piękny kolor i zbierają mnóstwo komplementów, ale niestety po pięciu razach noszenia ich, powłoczka na wkładce jednego buta jest już dość mocno postrzępiona. Oczywiście liczyłam się z faktem, że buty za 2,00 € nie posłużą mi na lata, a jak na razie defekt nie przeszkadza na tyle bym nie mogła ich nosić. Przyznaję, że dla mnie to co w swojej książce napisały Isabelle Thomas i Frederique Veysset jest definicją jakości tańszych ubrań: "Nie licz, że znajdziesz w wielkiej sieci dobre gatunkowo, długowieczne podstawowe elementy garderoby. Tego rodzaju miejsca odwiedza się w poszukiwaniu przelotnego romansu, nie wielkiej namiętności" a ja jak najbardziej lubię romans z oryginalną odzieżą. 

Ubrania, których jakość jest zaskakująco dobra

 Ubrania, których jakość zawiodła

Podsumowując; jak najbardziej polecam robienie zakupów w Primarku i już szykuję kolejny zakupowy wypad do Berlina. A Wy lubicie ten sklep? Jakie macie zdanie o irlandzkiej sieciówce, jak sprawdziły się Wasze ubrania stamtąd?