SPOTKANIE AUTORSKIE Z JOANNĄ GLOGAZĄ

Przyznaję, że trochę się stresowałam. Nigdy wcześniej nie brałam udziału w podobnym wydarzeniu. Oczywiście na własne życzenie, bo zawsze skrzętnie omijałam wszelkiego rodzaju imprezy w moim mieście. Zrezygnowałam nawet z wzięcia udziału w Fashion Meeting, bo czułam się zbyt zestresowana. Ale kiedy do Wrocławia przyjechała bloggerka, którą w polskiej blogosferze cenię najbardziej, pokonałam nieśmiałość, wskoczyłam w pudroworóżową bluzkę z kołnierzykiem i pognałam do Renomy. We Wrocławiu mieszkam prawie osiemnaście lat, ale oczywiście w drodze do Empiku musiałam się zgubić. Kręciłam się w kółko po drugim piętrze i z opresji wybawiła mnie dopiero Radzka. Wiedząc że to właśnie ona poprowadzi spotkanie autorskie uznałam, że ma pojęcie dokąd zmierza i pognałam za nią. Przyznaję, że to naprawdę śmieszne uczucie iść za vloggerką, przyglądać się jej koszuli i wiedzieć skąd i dlaczego ją ma. Finalnie do Empiku dotarłam, ustawiłam się wśród szeregu zainteresowanych, wysłałam szybkiego snapa do znajomych i zaczekałam na rozpoczęcie.

Zacznę od przedstawienia tytułowej bohaterki tego posta. Joanna Glogaza jest założycielką bloga Style Digger, który istnieje od 2008 roku. Pierwotnie jego tematem były mówiąc kolokwialnie ubrania; pojawiały się na nim zdjęcia i opisy stylizacji, dziś jednak blog traktuje o szeroko pojętym nurcie slow life. Obecnie Joanna poszerzyła swoją działalność o firmę sprzedającą wysokiej jakości piżamy, Lunaby, a w czerwcu tego roku w księgarniach pojawiła się jej debiutancka książka pt. Slow fashion, w związku z którą trwa cykl spotkań autorskich.

Na bloga Joanny wpadłam prawie dwa lata temu przy okazji posta Ryfki. Od razu urzekł mnie klimat panujący na Style Digger, aczkolwiek na początku zaglądałam tam głównie dla zdjęć. Był to bowiem czas kiedy zrażały mnie długie wpisy na blogach (paradoks, prawda?). Z czasem przekonałam się, że posty Joanny nie są krótkie, ale za to pełne inspirujących historii oraz przydatnych porad. To właśnie tak dowiedziałam się dlaczego moje T-shirty nie chcą wisieć prosto na wieszakach (okazało się, że miały poskręcane szwy) oraz, że nie należy "oszczędzać" ulubionych ubrań (i tak w końcu moje ukochany sztyblety wyszły z szafy). Dlatego kiedy przeczytałam, że Joanna lada chwila wydaje książkę byłam pewna, że muszę ją mieć i to nie w formie e-booka lecz niezastąpionej papierowej wersji, na której dziś widnieje autograf ;)

Książka Slow fashion to przewodnik, który ma nas doprowadzić do modowej rewolucji. Dzięki niemu dowiemy się czym jest szybka moda i jak wyjść z jej błędnego koła. Nie zabraknie także praktycznych porad dotyczących porządków w szafie, zakupów w second handach, a także wskazówek jak odnaleźć swój styl. Osobiście nie czytałam jeszcze książki, ponieważ zaplanowałam zabrać ją na zbliżający się wielkimi krokami wyjazd. Jak tylko zgłębię zawartą w niej wiedzę przybiegnę do Was z recenzją. Tym czasem przejdźmy do samego spotkania autorskiego.

Spotkanie, w którym brałam udział odbyło się w ostatni dzień czerwca kiedy upały były jeszcze dla nas łaskawe. Wybór miejsca czyli Empik w Renomie uważam za bardzo trafny. Sklep jest na tyle duży, że bez większego problemu pomieścił wszystkich zainteresowanych, a sama Renoma znajduje się w centrum miasta. Całe wydarzenie planowo miało rozpocząć się o godzinie 18:00 i trwało mniej więcej półtorej godziny. Jak już wspomniałam spotkanie autorskie poprowadziła wrocławska bloggerka Radzka, co było doskonałą decyzją, zważywszy na jej  łatwość prowadzenia monologów i konwersacji. Dziewczyny podzieliły całe spotkanie na trzy części. Pierwsza z nich polegała na rozmowie Joanny i Magdaleny, co poniekąd było małym wywiadem. Radzka zadawała pytania dotyczące samej książki, począwszy od oczywistego "Skąd pomysł?". Dowiedzieliśmy się, że prowodyrem powstania poradnika było wydawnictwo Znak, które wysłało maila z takową propozycją. Joanna stwierdziła, że jak na razie nie zanosi się na kontynuację książki, aczkolwiek jest jeszcze wiele luk w kwestii slow fashion, które można by "zapchać" kolejnym, rzeczowym poradnikiem. Pół żartem, pół serio wspomniała również, że myśli o napisaniu książki fabularnej w okresie swojej emerytury (zobaczymy, ja tam czekam z niecierpliwością).  Jak mogliśmy się dowiedzieć samo napisanie książki zajęło jej około czterech miesięcy i przebiegało bezproblemowo, zaś inspiracją  do powstania poradnika były jej prywatne modowe zmagania oraz okres przejścia z fast na slow fashion. 

Druga część spotkania była przeznaczona bezpośrednio dla uczestników wydarzenia, którzy mogli zadawać Joannie własne pytania. Początkowo przebiegało to dość mozolnie, dopiero po trzecim/czwartym pytaniu wszyscy rozkręcili się na tyle, że spotkanie przybrało fajną formę otwartego wywiadu, dotyczącego szeroko pojętej twórczości Joanny. Użyłam określenia "szeroko pojętej" ponieważ padały pytania nie tylko związane z książką, ale także dotyczące bloga czy Lunaby. Ludzie byli zainteresowani inspiracjami, piżamowym biznesem, a także tym, czy według Joanny będącej z wykształcenia trend forecasterem, trend slow fashion rozprzestrzeni się na większą skalę. Padło również pytanie o aktualizację bloga, która w ostatnim czasie jest znacznie częstsza. Jak się okazało napisanie książki dało Joannie jeszcze większą motywację do tworzenia postów. Po serii przeróżnych pytań, nadszedł czas na najbardziej wyczekiwaną przez uczestników część spotkania, czyli osobista rozmowa z Joanną, a także możliwość wzięcia autografu oraz zrobienia sobie wspólnego zdjęcia. Przyznaję, że byłam bardzo pozytywnie zaskoczona, iż pomimo naprawdę długiej kolejki, Joanna znalazła czas by choć chwilę porozmawiać z przybyłymi. Było to naprawdę wspaniałe  doświadczenie i bardzo się cieszę, że było mi dane poznać Asię osobiście i móc zamienić z nią kilka słów. Jest to naprawdę świetna osoba, pełna pozytywnej energii, która spokojnie może inspirować swoimi osiągnięciami.

Jeżeli miałabym być stuprocentowo obiektywna i wskazać jakiekolwiek minusy całego spotkania to skierowałabym je do niektórych współuczestników. Otóż każdy człowiek jest inny i ma inne poczucie taktu, jednak przyznaję, że trochę denerwowało mnie, iż byli  tacy, którzy nie potrafili stanąć ze wszystkimi z tyłu, ale pchali się przed szereg i chcąc nie chcąc zasłaniali pozostałym. Druga sprawa to już samo zakończenie spotkania i kolejka po autograf. Rozumiem, że to pewnie jedyna taka szansa na rozmowę, ale nie oszukujmy się, co innego chwilę porozmawiać jak robiła to większość, a co innego stać i prowadzić długi monolog, brać autograf i na koniec robić sobie jeszcze zdjęcia. Wydaje mi się, że kultura nakazuje zmniejszenie osobistych wycieczek, jeśli za kimś stoi tłum ludzi. No, ale być może jestem trochę przewrażliwiona. Całe spotkanie oczywiście minęło jak najbardziej na plus, Joanna przekazała nam dużo pozytywnej energii i bardzo żałuję, że to tylko jednorazowe wydarzenie. Cieszę się, że jednak wybrałam się na spotkanie autorskie, ponieważ widzę ile bym straciła gdybym je ominęła.

A Wy  czytaliście Slow fashion, a może byliście na którymś spotkaniu autorskim z Joanną? Piszcie, chętnie poczytam Wasze wrażenia i relacje!