JAK OBUDZIĆ W SOBIE MOTYWACJE DO AKTYWNEGO ŻYCIA?

Ostatnie dwa wpisy jakie pojawiły się na blogu w pewnym stopniu poruszały kwestie pielęgnowania własnej duszy. Wspominałam o kulturze, otwartości na sztukę oraz wielkiej wartości jaką jest życie w zgodzie z własnym "ja". Wnętrze zawsze będzie górowało nad opakowaniem jakim jest ciało, ale nie zmienia to faktu, że wyraźnie rzutuje ono na nasze samopoczucie. Nie bez powodu mówi się, że w zdrowym ciele mieszka duch w równie dobrej kondycji. Jest to nieco uproszczona formuła zależności miedzy zdrowiem fizycznym, a psychicznym, ale nadal słuszna. W końcu w każdym porzekadle jest ziarnko prawdy. Pisząc ten wstęp chcę oznajmić, że po naprawdę po długim namyśle postanowiłam powołać do życia nowy cykl postów z serii Wymiar fit. Jednak zanim znudzeni przewrócicie oczami pozwólcie, że nieco wyjaśnię swoją decyzję. Wiem, że blogosfera aż huczy od podobnych wpisów zachęcających ludzi do aktywnego trybu życia, niestety wszystkie te artykuły nijak mają się do rzeczywistości. 


Osobiście nie natrafiłam jeszcze na post, który w przystępny i ludzki, podkreślam ludzki sposób mówiłby o zdrowym stylu życia. Zgodzę się, że jarmuż, humus i poranne bieganie na czczo mogą być dobre, ba nawet przyjemne dla kilku osób, ale na pewno nie okażą się takimi dla szeroko rozumianego ogółu. Uważam, że w kwestii aktywności fizycznej i odżywiania mam naprawdę duże doświadczenie praktyczne - życiowe. Przez dwa lata byłam osobą uskuteczniającą całodzienne głodówki oraz ćwiczącą ponad własne możliwości... Los był jednak dla mnie na tyle łaskawy, że kiedy mój organizm zaczął się wyraźnie buntować w końcu poszłam po rozum do głowy. Powrót do formy po tak ogromnym wycieńczeniu był, to znaczy nadal jest dla mnie niezwykle trudny. Bywa, że wciąż pokutuję za własną nieodpowiedzialność, ale co najważniejsze nareszcie pojęłam jak powinien wyglądać zdrowy tryb życia. Nie twierdzę, że wiem już wszystko, że postępuję wzorcowo, ale myślę, że swoją bardzo realną i życiową wiedzą mogę zacząć motywować ludzi do dobrego działania. I na pierwszy ogień idzie właśnie owa motywacja. Nie odkryję Ameryki, ani innego kontynentu mówiąc, że podstawą jakiegokolwiek przedsięwzięcia jest nasz zapał do działania. Nawet tak prozaiczne czynności jak jedzenie czy praca są poprzedzone naszą motywacją. Jem aby nie czuć głodu i utrzymać się przy życiu, pracuję zaś, aby pozyskiwać fundusze na godny byt. A dlaczego działam zdrowo i aktywnie? 

OBALMY MITY:
Wbrew pozorom niezwykle trudno jest odpowiedzieć na postawione pytanie. Większość osób radzi aby obejrzeć zdjęcia wysportowanych, smukłych sylwetek w internecie. Mają być on gwarancją pojawienia się  w nas chęci do działania. A mi przechodzi tylko przez myśl, że większej bzdury w życiu nie słyszałam.  Niestety ludzki umysł skonstruowany jest w taki sposób, że gdy widzi efekty u innej osoby bardzo często zamiast motywacji czuje zazdrość oraz zniechęcenie i tak zamiast treningu, w ruch idzie czekolada z orzechami - w końcu to najprostszy nośnik endorfin. Z kolei innym razem wpadłam na blog gdzie lśniący tytuł Jak zacząć biegać? zachęcił mnie do dalszego czytania. Według autorki najistotniejsze były gadżety, które miały zmotywować nas do pokonania kilku pierwszych kilometrów. Zgodzę się, że dobre obuwie to podstawa, ale na litość boską zegarek mierzący puls i lanserski bidon to chyba przesada dla osoby bez żadnego doświadczenia w bieganiu! I tak przewróciwszy oczami zamknęłam stronę nadal nie czując chęci do działania.

MOTYWACJA JEST W TOBIE:
Domyślam się, że to, co za chwilę napiszę zabrzmi patetycznie, ale dosłownie brak mi słów na obejście tego banału. Bowiem osoba, która zmotywuje Cię do zadbania o siebie znajduje się po przeciwnej stronie lustra... Trenerka personalna szczerząca się do Twojego komputera, która z uporem maniaka powtarza Ci, że możesz wszystko, tak naprawdę mówi dokładnie to, co kiedyś powiedziała sobie. Z tą różnicą, że jej motywujący głosik płynął z jej wnętrza co zdołało postawić ją na wygranej pozycji. Teraz dokładnie te same słowa frunące po zewnętrznej powłoce są przynajmniej o połowę słabsze i dopóki nie poczujesz ich w sobie możesz zapomnieć o długotrwałej motywacji do aktywnego trybu życia. Jak więc obudzić w sobie potrzebę do działania?

WYJŚĆ Z SIEBIE I STANĄĆ OBOK:
Przyjrzyj się własnej osobie i obecnemu życiu z perspektywy wolnego od emocji obserwatora. Pomyśl czy istnieje jakiś obszar związany ze zdrowym stylem bycia, który chciałbyś w sobie zmienić? Najczęściej rozpoczynamy od kwestii widocznych gołym okiem. Choroba XXI wieku jaką jest cellulit nieelegancko pokrywa uda, boczki niedyskretnie wysuwają się z poza linii dżinsów, skóra na pośladkach straciła swą sprężystość... - to chyba najpopularniejsze kompleksy współczesnej kobiety. Dlaczego tak błahe kwestie mają zaburzać naszą pewność siebie? Oczywiście możemy je po prostu zaakceptować, ale czy nie lepiej byłoby opracować prosty plan treningowy, który sprawi, że poczujemy dumę i zadowolenie z własnego ciała? Nie powinniśmy jednak zakładać, że nieidealne ciało jest jedyną motywacją do aktywności. Czasem przyczyna jest o wiele istotniejsza, a mianowicie zdrowie. Zastanów się kiedy ostatni raz biegłeś/aś na autobus. Czy znalazłszy się w środku nie przeżyłeś przypadkiem stanu przedagonalnego? Albo wspinając się po schodach, nie potrzebowałeś za długich przerw na kolejnych półpiętrach? Być może jest to protest chylącej się ku upadkowi kondycji... Zaniedbanie takich oznak potrafi przysporzyć wielu kłopotów w przyszłości, dlatego po konsultacji z lekarzem i w wypadku braku przeciwwskazań czas wracać do formy. Ale zdrowy styl życia to nie tylko aktywność fizyczna, również odpowiednie i regularne dostarczanie posiłków naszemu organizmowi. Bóle żołądka, zgaga, refluks, brak apetytu lub nadmierne objadanie powinny być największą motywacją do zerwania z niezdrowymi przyzwyczajeniami żywieniowymi.

CHCIEĆ TO MÓC:
Twoją motywacją może być tak naprawdę każdy element życia, ale przede wszystkim musisz chcieć. Trzymający za Ciebie kciuki przyjaciele, rodzina, trener personalny czy dietetyk nie wystarczą jeśli sam nie czujesz potrzeby zmiany. Do mnie nigdy nie docierało biadolenie z serii: "Chcę schudnąć/ mieć piękne ciało, ale brakuje mi silnej woli." Cóż, to dobry moment by odpowiedzieć sobie na jedno, kluczowe pytanie: Co tak naprawdę jest Twoim priorytetem? Uwierz mi, ja również ponad wszystko wielbię czekoladę, ale o wiele bardziej od jej smaku pragnę pięknego ciała. Czasem jest mi ciężko, muszę zagryźć wagi, momentami zgrzeszę przeciwko swojej wadze, ale są to tylko pojedyncze wyjątki, ponieważ znam swój cel i podjęłam decyzję wiążącą się z trudnymi wyrzeczeniami. Jeśli bardziej od zdrowego ciała i ładnej sylwetki pragniesz smaku czekolady bądź innej słabości najlepiej odpuść od razu. Wiem, że każdy pedagog i trener dałby mi do wiwatu czytając owe zdanie, jednak ja znam te wewnętrzne dylematy i wiem, że dopóki naprawdę nie zapragniesz żyć zdrowo będziesz ciągle zaczynać i urywać,w tracie obarczając się winą i nękając wyrzutami sumienia. A to przyniesie jeszcze gorszy skutek...

BILANS ZYSKÓW I STRAT:
Większość działań, które zamierzamy podjąć poprzedza bilans zysków i strat, który ostatecznie podpowie nam czy warto podjąć działanie. Gdybym miała utworzyć podobne zestawienie dla zmiany trybu życia po stronie plusów byłabym w stanie wpisać wiele: lepsze samopoczucie, poprawa kondycji, wymodelowana sylwetka, praca nad samodyscypliną, duma z własnych osiągnięć, dobre nawyki żywieniowe, brak chęci czy potrzeby podjadania. Ale żeby nie było tak kolorowo przyznaję, że ponosimy pewnego rodzaju straty. Na samym początku niezwykle trudno jest zrezygnować z dotychczasowych przyjemności żywieniowych. W moim wypadku była to czekolada, ale równie dobrze można umieścić tu jedzenie z barów fastfood, słone przekąski, ciasteczka itd. Drugą wadą jest zaś oczywiste zmęczenie, zakwasy i pot, aczkolwiek w pewnym momencie te wszystkie uczucia naprawdę potrafią zniknąć pod wpływem satysfakcji. Myślę, że warto stworzyć dla siebie podobne zestawienie, które przygotuje nas na wyrzeczenia i zmotywuje korzyściami.

Moim celem nie jest wypisywanie motywacyjnych bzdur, które dla mnie nijak mają się do rzeczywistości. Ten cykl ma na celu pokazać, że zwykły śmiertelnik nie mający czasu na przyrządzanie specjalistycznych posiłków i wykonywanie długich treningów każdego kolejnego dnia, nadal może żyć zdrowo i aktywnie. Ciągle staram się poszerzać swoją wiedzę o nowe obszary związane ze sportem i żywieniem. Od kilku tygodniu uczę się gotować dzięki czemu jestem coraz to bardziej świadomym konsumentem. Treningi czy to wykonywane w domu czy na siłowni szkolą mnie w zakresie wiedzy o własnym ciele, mięśniach i wytrzymałości. Osobiście bardzo się cieszę, że podjęłam wyzwanie i mam nadzieję, że już zawsze będę potrafiła podchodzić to kwestii zdrowego stylu życia właśnie w ten sposób. A Was gorąco zachęcam do obudzenia w sobie chęci do działania, bo naprawdę warto.

Ps. 
Odchodząc nieco, a nawet bardzo od tematu dzisiejszego postu chciałaby zaprosić Was na bloga Magdy studentki dziennikarstwa z Mówiąc Słowami gdzie czeka kolejny wpis z serii blogerskie pitu-pitu. W ramach cyklu autorka prowadzi rozmowy z innymi twórcami blogów i tym razem do wspólnego przedsięwzięcia zaprosiła właśnie mnie. Tematem naszych pogaduch była działalność youbutebrów, ale również kwestie bloga, kultury i internetowych twórczości. Zapraszam Was serdecznie do poczytania naszych wywodów!

Jak według Was obudzić sobie motywacje? Co sądzicie o panujący trendzie na bycie fit?

_____________________________________________________________________________

Chcesz być na bieżąco z nowymi postami? Nic prostszego!  Dołącz do obserwatorów Definiuję na bloggerze, snapchacie: definiuje_blog oraz  FANPAGE'U i INSTAGRAMIE